Co nowego?

Przybyli Ułani pod okienko

Dwór Cielętniki to jedno z tych miejsc, w których czas nie tylko sielsko płynie do przodu ale również bywa, że się nawet cofa. Przynajmniej raz w roku, kiedy to do Rezydencji zajeżdża zastęp Ułanów, można odnieść wrażenie, że jesteśmy magicznie teleportowani przynajmniej do poprzedniej epoki.

Tak też było w tym roku. W jeden z lipcowych poranków rośli kawalerowie na koniach zawitali do Dworu, w pełnej krasie ułańskiego umundurowania. Gromki męski śpiew zwiastował już z daleka nadjeżdżający zastęp. Z Dworu z kolei dało się słyszeć ochoczy powitalny śpiew naszych Pań, równie strojnie przygotowanych na owo spotkanie.

W Cielętnikach jesteśmy sentymentalni. Jak uczy tradycja, dbamy o te krótkie chwile zapomnienia, nawet jeśli koni na wsi już coraz mniej. Spotkania są ważne. Na równi z wyjątkową atmosferą.

Czy są jeszcze mężczyźni, którzy witają damy klękając na kolano, z naręczem świeżych kwiatów, własnoręcznie zrywanych z okolicznych łąk ? Otóż są ! A przynajmniej bywają, raz do roku w Cielętnikach. Na nasze niewieście serca to zawsze działa. Wzrusza, onieśmiela i przywraca nadzieję na powrót starego dobrego damsko-męskiego porządku. 

Ta piękna tradycja jest obecna we Dworze dzięki naszemu Gospodarzowi, który jako Pierwszy Ułan z krwi i kości, pełen pasji i zamiłowania, porzuca codzienne życie i obowiązki, z młodzieńczą pasją pucuje buty, odkurza mundur, wsiada na koń i pędzi prosto do żony, z kwiatami, śpiewem i nadzieją, że zostanie życzliwie przyjęty. 

Dwór rośnie w siłę, bo takie gesty mocno scalają te nasze zabytkowe, wiekowe mury Rezydencji. Świeże jagodzianki smakują wtedy wybornie, herbatka z lipy orzeźwia najbardziej zmęczone lica. Aromat pięknych róż ciśnie na usta piękne romantyczne pieśni. Ułańska fantazja dodaje nam skrzydeł, za co serdecznie dziękujemy.  

Wszystkich chętnych do podróżowania w czasie zapraszamy na przyszłoroczne spotkanie z Ułanami oraz inne nasze nostalgiczne inicjatywy. Znów będą kwiaty, konie i śpiew.